Historyczna trasa Veisiejai

Kościół Św. Jerzego w Wiejsiejach to imponujących rozmiarów kościół, nazywany też Katedrą Dzukijską. W klasycystycznym kościele o strukturze barokowej nie brakuje pomników sztuki pięknej, w podziemiach została urządzona krypta fundatorów kościoła, którymi byli Tadas i Marija Oginskiai, Matas Žynevas i Viktorija Oginskaitė-Žynevienė. Przy kościele stoi dzwonnica, w której wisi najstarszy w rejonie dzwon z mosiądzu, odlany w 1650 r.

Wiejsieje znajdują się w wyjątkowo pięknym miejscu – na półwyspie otoczonym przez wody jeziora Hańcza. W źródłach pisanych Wiejsieje wspominane są już w XVIII w. Stara część Wiejsiejów to centrum historyczne z siecią gęsto rozmieszczonych ulic, planem placu, fragmentami zabudowy, strukturami barokowymi oraz klasycystycznym kościołem pw. św. Jerzego i skrzydłem dworu w Wiejsiejach.

W centrum turystycznym Wiejsiejskiego Parku Regionalnego stworzono ekspozycję „Życie pośród wód”, odzwierciedlającą nawet 37 znajdujących się w Wiejsiejskim Parku Regionalnym rozmaitych zbiorników wodnych – od drobnych rzeczek aż po jeziora. Centrum turystyczne znajduje się w pięknym historycznym miejscu – prawym skrzydle byłego dworu w Wiejsiejach. Dumą parku jest rzekotka drzewna – symbol Wiejsiejskiego Parku Regionalnego.

Ozdobą parku dworskiego w Wiejsiejach jest 30-metrowy jesion, rosnący od ponad 200 lat. To drugi pod względem grubości jesion na Litwie – jego obwód pnia wynosi około 5 metrów. Wiosną, gdy zielenią się wszystkie drzewa, bywa, że jesion ten wciąż ma gołe gałęzie. W klechdzie jest napisane, że wszystkie drzewa mają oczy i widzą, jednak jesion jest ślepy. Dlatego drzewo żyjące około 205 lat, nie widząc budzącej się przyrody, jako ostatnie wypuszcza pączki.

Hańcza to jedno z najpiękniejszych jezior południowej Litwy. Długie, kręte, podobne do szerokiej rzeki jezioro Hańcza otula Wiejsieje, a na swoim wschodnim brzegu – lasy sosnowe Ilgieników, w których pełno jest grzybów i jagód.

Ludwik Łazarz Zamenhof – twórca języka esperanto – mieszkał w Wiejsiejach od 1885 r. Urodził się i uczył się w Polsce, później ukończył studia w Moskwie. Ludwik przybył do swojego szwagra do Wiejsiejów. Tutaj Zamenhof odbył praktykę lekarską i odtworzył rękopis języka esperanto, który w dzieciństwie spalił jego ojciec. Wiejsieje uznawane są na ojczyznę języka esperanto, dlatego w parku miejskim postawiono popiersie Ludwika Łazarza Zamenhofa.