Najczęściej odwiedzane miejsca w Druskiennikach

Kompozycja M. K. Cziurlionisa „Pavasaris" (Wiosna) przedstawia budzenie się przyrody. Topniejący śnieg symbolizuje przebudzenie ziemi po zimowej stagnacji, obok szumi stumyk, a niebo się przejaśnia.

Na obrazie „Pavasario motyvas" (Wiosenny motyw) widać wysoką dzwonnicę, której dzwoniący dzwon wzywa wiosnę. Widoczne w tle chmury wycofują się i można poczuć powiew nadchodzącej wiosny.

Pomnik „Korony”, stworzony przez znaną rzeźbiarkę Dalię Matulaitė, jest poświęcony parze królewskiej: ostatniemu Jagiellończykowi Zygmuntowi Augustowi i jego drugiej żonie, wielkiej miłości jego życia, Barbarze Radziwiłłównie. Pomnik został wzniesiony nad Niemnem, w Parku Leczniczym i symbolizuje współpracę Augustowa i Druskienik – miast-kurortów dwóch sąsiadujących ze sobą państw.

Park Leczniczy to stary ogród miejski położony w samym sercu historycznych Druskienik. W XIX w. to tutaj toczyło się całe życie przybyłych do miasta: leczenie, rozrywka i zawieranie przyjaźni. Ogród został zaplanowany symetrycznie, a jego części urządzono w stylu angielskim, z wijącymi się ścieżkami. Zbudowano tu lecznice i Kurhaus. Znajdował się w nim dworzec, księgarnia-biblioteka, cukiernia i sala teatralna. W parku można było poczęstować się kefirem i kumysem. W czasach radzieckich zbudowano źródełko wody mineralnej oraz inne budynki przeznaczone do picia wody mineralnej. W 2011 r. park został zrekonstruowany: ozdobiono go nowymi rzeźbami, urządzono ścieżki, ławeczki, oświetlenie, posadzono nowe drzewa i krzewy oraz uporządkowano otoczenie Źródełka Piękna. Zabytek historyczny parku to miernik poziomu wody w rzece z 1881 r.

Artysta M. K. Čiurlionis stworzył siedem sonat malarskich. W jedną sonatę kompozytową, cykl motywowany dynamiką rytmu („Allegro”, „Andante”, „Scherzo”, „Finale”), artysta włączył realistyczne motywy rzeczywistości, odmienne plany przestrzeni oraz chwile i kontrastowe, symboliczne obrazy.

Malując „Morską sonatę” „Andante”, M. K. Čiurlionis nie stronił od fantastyki. Ruiny miasta na dnie morza są baśniową fabułą, a semantyczny motyw przeszłości – biograficznie może być wiązany z myślami M. K. Čiurlionisa o wymyślonej operze, opartej na legendzie o Juracie i Kastytisie.

„Morska sonata” „Finale” to jedna z najwspanialszych kompozycji M. K. Čiurlionisa, w której przedstawione są nie tylko motywy związane z morzem. Akcent dzieła sztuki uzupełniają starannie rozprowadzone koronki spienionych bąbelków, tworzących inicjały artysty – MKČ.

Rzeźba „U źródła”, stworzona przez Antanasa Dimžlysa znalazła się w Parku Leczniczym w Druskienikach w 1965 r. W tym położonym nad Niemnem parku można napić się wody mineralnej ze starego źródła, umyć się w wodzie najbardziej słonego w Druskienikach Źródełka Piękna, podziwiać rzeźby, kwietniki i Fontannę Muzyczną.

Artysta M. K. Čiurlionis stworzył siedem sonat malarskich. W jedną sonatę kompozytową, cykl motywowany dynamiką rytmu („Allegro”, „Andante”, „Scherzo”, „Finale”), M. K. Čiurlionis połączył realistyczne motywy rzeczywistości, odmienne plany przestrzeni oraz chwile i kontrastowe, symboliczne obrazy.

„Finale” (Sonata I) to obraz o ciemnawym kolorycie, pełen ukrytych znaczeń symbolicznych. Artysta stawia sobie trudne zadanie – przedstawić koniec cyklu słonecznego i zanikanie światła niczym ostatni etap życia człowieka.

Trzecia część cyklu „Sonata I (Słoneczna sonata) Scherzo” to jeden z najsłynniejszych obrazów artysty. Artysta wkomponował w pejzaż wesołe elementy: motyle, kwiaty, smukłe drzewa, różnorodną naturalną roślinność i ażurowe mosty spowite jasnym światłem słonecznym, niosącym spokój.

Rzeźba „Opoczynek”, stworzona przez Juozasa Kėdainisa znalazła się w Parku Leczniczym w Druskienikach w 1959 r. J. Kėdainis to przedstawiciel chłopskiego światopoglądu, który zdołał uwiecznić życie i otoczenie prostego człowieka. Rzeźbiarz ukazał prawdziwość myśli i uczuć stworzonych przez siebie postaci, a także nadał sens ich istnieniu, uchwyciwszy chwilę codzienności.

Stare źródło wody mineralnej w Druskienikach jest budynkiem powstałym na źródle, z którego pobierana jest tryskająca woda mineralna. Jest to najstarsze źródełko w Druskienikach.

Muzeum Oporu i Zesłania w Druskienikach oceniane jest jako jedno z najlepszych muzeów na Litwie, poświęconych okresowi okupacji sowieckiej. W muzeum zgromadzono około 2 tys. eksponatów: zdjęć, dokumentów, robótek ręcznych stworzonych na zesłaniu i innych pamiątek z okresu zesłania i oporu.

Artysta M. K. Čiurlionis namalował siedem sonat malarskich. W jedną sonatę kompozytową, cykl motywowany dynamiką rytmu („Allegro”, „Andante”, „Scherzo”, „Finale”), artysta włączył realistyczne motywy rzeczywistości, odmienne plany przestrzeni oraz chwile i kontrastowe, symboliczne obrazy.

Malarstwo „Gwiezdnej sonaty” różni się od wcześniejszych jaskrawą warstwą tempery, głębszym stosunkiem barw, a także kosmiczną tematyką, która wyrażana jest nie poprzez motywy pejzażu, lecz przez bezpośrednie przedstawienie przestrzeni kosmicznej i jej elementów; są to ciemniejsze i jaśniejsze kule i mgławice, wesołe gwiazdy i planety, anioł i słońce.

Źródełko Piękna jest najbardziej słonym i najgłębszym źródłem w Druskienikach, charakteryzującym się właściwościami odmładzającymi i oczyszczającymi skórę. Źródełko tryskające z drewnianej płaskorzeźby nad Niemnem ma ponad 300 metrów głębokości. Woda ze źródła jest wyjątkowo słona i nie zaleca się jej pić. Można nią za to opłukać twarz, umyć ręce i przepłukać gardło. Wierzy się, że odmładza ona skórę, nadaje piękna i rześkości. Legenda mówi, że w dalekiej przeszłości książę, polując z dworzanami, przypadkowo znalazł się w tym miejscu. Polowanie zakończyło się pomyślnie, dlatego książę powinien zestrzelić sokoła. Sokół przestrzelony przez celną strzałę strzelca spadł do Niemna i książę ruszył w wodę, aby go wyciągnąć. Księżna stojąca na brzegu rzewnie zapłakała i biegała nad brzegiem rzeki, wylewając słone łzy i wołając swojego męża. Po pewnym czasie z sokołem w ręku z wody wyłonił się książę – cały i zdrowy. Według legendy w miejscach, gdzie spadły łzy księżnej, z ziemi wytrysnęły słone źródła.

Pomnik „Litwie” Vytautasa Kašuby, który przedstawia króla Litwy Mendoga, powstał w 1995 r. Mendog (lit. Mindaugas) był Wielkim Księciem Litewskim, jak również pierwszym i jedynym królem Litwy. Z Mendogiem związane jest stworzenie państwowości litewskiej i pierwsze kroki chrześcijaństwa.

Druskieniki i M. K. Čiurlionis są nierozłączni. Najznakomitszy litewski artysta i kompozytor dorastał w Druskienikach, tutaj namalował wiele obrazów i napisał wiele utworów muzycznych.

Statki (Chmury) od kompozycji innych artystów odróżnia się tym, że akcentowana jest w nim tajemniczość przyrody.

Cykl ośmiu obrazów pt. „Zima” to jedno z najwybitniejszych osiągnięć plastycznych M. K. Čiurlionisa, stworzone w latach 1906–1907. Cykl ten charakteryzuje się powściągliwymi niuansami kolorystycznymi i wyjątkowymi kompozycjami, pełnymi liryczności, a także lśniącymi motywami zimowymi.

Mikalojus Konstantinas Čiurlionis to najbardziej znany artysta litewski, który dorastał i tworzył w Druskienikach. Z miłością wspominał kurort w swych listach. Pomnik M. K. Čiurlionisa autorstwa Vladasa Vildžiūnasa powstał w 1975 r., z okazji rocznicy setnych urodzin artysty. Za ten pomnik jego twórca V. Vildžiūnas i architekt R. Dičius otrzymali Nagrodę Państwową.

Neogotycki kościół Najświętszej Maryi Dziewicy Szkaplerznej zbudowano w 1931 r. Lubił go odwiedzać marszałek Polski Józef Piłsudski, językoznawca Juozas Balčikonis, poeta i prozaik Vincas Mykolaitis-Putinas i wielu innych znanych litewskich działaczy społecznych. Kościół Najświętszej Maryi Dziewicy Szkaplerznej jest niezwykle wartościowym i niesamowitym miejscem architektonicznym i kulturowym.

Kompozycję rzeźb ceramicznych J. i B. Arčikauskasów można ujrzeć, spacerując aleją Wileńską. Kompozycja składa się z rzeźb „Statek”, „Mrowisko”, „Jaszczurka”, „Gawron”, „Koziorożec”, „Oset” i „Lauma”, wzniesionych w 1987 r.

Wspaniała fontanna muzyczna to szczególnie popularne miejsce spotkań, jedno z najpiękniejszych w kurorcie. W ciepłe miesiące fontanna cieszy tryskającymi kolorowymi wiązkami wody tańczącymi do różnych utworów muzycznych, a zimą – parkiem bożonarodzeniowych choinek na terenie fontanny.

Jest to przepiękny łukowy mostek dla pieszych u ujścia rzeki Rotniczanki (lit. Ratnyčėlė). Rotniczanka wypływa z jeziora Łot, a jej długość wynosi 33 km. Rzeka jest wyjątkowo piękna i bardzo hałaśliwa w miejscu, gdzie wpada do Niemna. Linia brzegowa charakteryzuje się niezwykłym pięknem, wzdłuż jej brzegów rosną wielkie, czarne olchy i jest ona ulubionym miejscem przechadzek wczasowiczów. Popularna jest szczególnie Ścieżka Miłości ciągnąca się od ujścia aż do mostku przez ulicę M. K. Čiurlionisa. Mostek zdobi postawiona w 1962 r. rzeźba „Rotniczanka” (rzeźb. B. Vyšniauskas).

Jacques Lipchitz był jednym z najsławniejszych artystów żyjących na Litwie, słynnym przedstawicielem nurtu kubistycznego. Ujrzawszy świat w 1891 r. w Druskininkach, w rodzinie Litwaków, dotychczas znany był bardziej na świecie niż na Litwie. Cała ekspozycja Parku Rzeźb J. Lipchitza była tworzona na sympozjach nazwanych na jego cześć.

Na uboczu szkoły artystycznej M. K. Čiurlionisa można zobaczyć rzeźbę znanego litewskiego rzeźbiarza Broniusa Vyšniauskasa „Macierzyństwo” (1959 r.). B. Vyšniauskas to zasłużony działacz sztuki, laureat nagrody państwowej, który stworzył wiele rzeźb i pomników, takich jak posągi z Zielonego Mostu, pomnik z Kryžkalnisa i Reliefy oraz „Rotniczanka”.

Skwer Muzyczny to ekspozycja wesołych rzeźb, znajdująca się nieopodal szkoły artystycznej im. M. K. Čiurlionisa. Siedem rzeźb w parku symbolizuje nuty w gamie. Znajdująca się w parku rzeźba Artūrasa Burneiki „Relax” została uznana w 2009 r. za najlepszą na Litwie rzeźbę przestrzeni publicznej.

Artysta M. K. Čiurlionis namalował siedem sonat malarskich. W jedną sonatę kompozytową, cykl, motywowany dynamiką rytmu („Allegro”, „Andante”, „Scherzo”, „Finale”), artysta włączył realistyczne motywy rzeczywistości, odmienne plany przestrzeni oraz chwile i kontrastowe, symboliczne obrazy.

W „Wiosennej sonacie” Scherzo dojrzymy pionowy przekrój morskiej głębi z ledwie zarysowanym bajecznym miastem oraz namalowanymi na dnie tajemniczymi wrotami i roślinami. W głębię opuszcza się ogromna sieć, łapiąca ryby, a ponad wodą widać odległy brzeg ze wzgórzami z „Wiosennej sonaty” Andante.

Sonatę II („Wiosenną sonatę”) M. K. Čiurlionis stworzył w 1907 r. i wystawił ją na Drugiej Wystawie Sztuki Litewskiej wiosną 1908 r. W ostatniej części tego cyklu – „Finale” – artysta wybrał inną kompozycję – najwyraźniejsza część obrazu została skoncentrowana na samym dole. Planeta znajdująca się po prawej, otwiera w jasnej przestrzeni ścieżkę, którą wije się procesja kolorowych flag.

Najbardziej znany cykl 12 obrazów M. K. Čiurlionisa to „Zodiak”. Temat podsunęły artyście dawne mity dotyczące konstelacji, a dodatkowo zachęciło go zainteresowanie astronomią. Jak wspominają współcześni, M. K. Čiurlionis lubił spacerować nocą, często samotnie, słuchając odgłosów natury i obserwując układ gwiazd. „Zodiak” to majestatyczny kosmiczny poemat o słońcu, gwiazdach i niekończącej się przestrzeni wszechświata, o morzach, oceanach, skałach, pustyniach i tajemniczym pięknie świata.